Les Miserables

เพราะดนตรีคือชีวิต

Les Miserables ภาพยนตร์เพลงที่ตื่นตาตื่นใจ สะท้อนแนวทางชีวิตที่แน่วแน่และไม่มีวันเปลี่ยนของแต่ละคนโดยไม่มีคำตอบว่า สิ่งที่ใครทำอะไรผิดหรือถูกเพราะนั่นมันคือชีวิตของใครของมัน (ชีวิตของเราใช้ซะ) 

ภาพยนตร์ที่เป็นแนวเพลงนั้นไม่ได้มีหลากหลายบนจอเงิน แต่นี่เป็นอีกเรื่องที่ทำออกมาได้อย่างประจับใจ ทั้งเรื่องดำเนินโดยการขับร้องเพลงต่อกันอย่างน่าอัศจรรย์ ความน่าทึ่งมันอยู่ที่การใช้ทำนองเพลงเดียวกัน แต่ตัวละครแต่ละตัวขับร้องออกมาเป็นคนละเนื้อและคนละความหมายได้อย่างแนบเนียนและไพเราะ และมีฉากที่ซึ้งกินใจมากมาย โดยเฉพาะฉากของ แอนน์ แฮทธาเวย์ กับบทเพลง "I Dream A Dream" เป็นอะไรที่ซาบซึ้งใจทำเอาน้ำตาไหลได้ (แสดงดีจริง ๆ)

 และที่ขาดไม่ได้เลยคือตัวเอกอย่าง "ฮิวจ์ แจ็คแมน" ที่แสดงอารมณ์ของการขับร้องทั้งเรื่องได้อย่างน่าประทับใจ (เรื่องนี้อาจจะเป็นการแสดงที่ยอดเนี่ยมและดีที่สุดของเค้าก็ได้ และมีลุ้นรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมด้วย)

จุดเสียของเรื่องนี้คงหนีไม่พ้นเรื่องของการ CU หน้านักแสดงมากเกินไป ถึงแม้ว่าภาพยนตร์แนวนี้จะต้องจับสีหน้าของนักแสดงมากเป็นพิเศษแต่ยังไง ๆ มันก็ยังดูน่าเบื่อสำหรับคนที่ชอบการดูความอลังการของฉากมากกว่าหน้านักแสดง

สำหรับใครที่มองว่าภาพยนตร์แนวเพลงค่อนข้างดูน่าเบื่อ  ผมแนะนำเลยว่าไม่ควรพลาดเรื่องนี้เป็นอันขาด เพราะตลอด 2 ชั่วโมงกว่าคุณจะเพลิดเพลินกับบทเพลงที่ไพเราะและความน่าทึ่งของนักแสดงแต่ละคนที่ถ่ายทอดออกมาผ่านเสียงเพลงได้อย่างน่าประทับใจแน่นอน

(8/10)